Wilhelm Joliet |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Wilhelm Joliet / Jan Pluis Tijdens zijn
onderzoek naar de geschiedenis van de tegel hoorde Wilhelm Joliet in 2007
van negen Nederlandse tegeltableaus met scènes uit de Slag bij Waterloo in
een museum in Brighton. Hij nam contact op met de directie van het museum en
vroeg zijn tegelvriend Chris Blanchett uit Littlehampton om deze tableaus
met toestemming van de directie in het depot van het museum te fotograferen.
Jan Pluis en Wilhelm Joliet zochten naar andere tableaus met voorstellingen
van de slag bij Waterloo en vooral naar grafische voorbeelden. Beiden
besloten om de resultaten van hun onderzoek uit te werken voor een
gezamenlijk rapport en dit op internet te publiceren.
Geen veldslag is meer in beeld gebracht dan de
Slag bij Waterloo. In deze publicatie wordt aandacht besteed aan 12 episoden
van deze slag die op tegeltableaus zijn
aangetroffen. Er is getracht ook de
prentvoorbeelden te vinden. Als het voorbeeld niet gevonden is, wordt een
vergelijkbare voorstelling afgebeeld.
‘De naam van deze befaamde slag kan tamelijk verwarrend zijn. Zo vond de
slag niet plaats te Waterloo en wordt hij vaak gebruikt om meerdere
gebeurtenissen aan te duiden die tezamen het einde inluidden van de
heerschappij van Napoleon. De eigenlijke Slag bij Waterloo vond plaats op
zondag 18 juni en begon om 11.30 uur met een Franse aanval en eindigde rond
21.00 uur met de ineenstorting en vlucht van het Franse leger. De drie
hoofdlegers die betrokken waren bij deze slag en bij het voor- en naspel,
waren het Franse, een Anglo-Nederlands leger en een Pruisisch leger, die
onder het opperbevel stonden van respectievelijk Napoleon, Wellington en
Blücher. De prins van Oranje voerde een legerkorps aan van Wellington. De
eerste gevechten begonnen al op 16 juni te Quatre-Bras, een gehucht op circa
14 kilometer afstand ten zuiden van het terrein waar op 18 juni de hoofdslag
plaatsvond, waar de wegen Charleroi-Brussel (N5) en Nijvel-Namen (N93)
elkaar kruisen. Dit treffen tussen het Anglo-Nederlandse leger en de
Fransen, waarbij Nederlandse troepen een beslissende rol speelden, staat
bekend als de slag bij Quatre-Bras. Op dezelfde dag vond de slag bij Ligny
plaats, een gevecht tussen Franse en Pruisische troepen. Tezamen met de Slag
bij Waterloo en vervolgens de achtervolging van het Franse leger en de
veldtocht in en de bezetting van Frankijk, waarna Napoleon zich uiteindelijk
pas op 15 juli 1815 overgeeft aan boord van het schip dat hem naar
Sint-Helena brengt, worden deze gebeurtenissen ook wel aangeduid als de
Veldtocht van 1815. Voor het Nederlandse leger eindigde deze veldtocht
formeel pas in december, toen de mobilisatie werd opgeheven. Verder is de
Honderd Dagen (les Cent-Jours) een bekend begrip, de periode waarin Napoleon
terugkeerde in Frankrijk (1 maart 1815) tot de dag waarop de Franse troepen
zich terugtrokken uit Parijs (7 juli 1815).
Terwijl de slagen bij Quatre-Bras en Ligny genoemd zijn naar de plaatsen
waar deze werden uitgevochten, geldt dit niet voor de slag bij Waterloo.
Deze slag vond namelijk in werkelijkheid plaats ten zuiden van
Braine-l’Alleud (Eigenbrakel). Op de plek waar nu onder meer het Nederlandse
Waterloomonument staat, de Leeuw van Waterloo of de Leeuwenheuvel. Deze
locatie, waar de prins van Oranje gewond raakte, staat bekend als het
Gehucht van de Leeuw en maakt deel uit van laatstgenoemde gemeente. Hoewel
de afstand tussen het centrum van Waterloo en de Leeuwenheuvel ongeveer 5
kilometer is, beschouwen de meeste mensen, bewust of onbewust, het Gehucht
van de Leeuw, waar een toeristische locatie is ontstaan, als Waterloo. De
drie opperbevelhebbers Napoleon, Wellington en Blücher hadden aanvankelijk
ieder hun eigen benaming voor de slag, maar de eerste en de laatste hebben
het met hun slag bij Mont-Saint-Jean respectievelijk slag bij La Belle
Alliance moeten afleggen tegen Wellingtons slag bij Waterloo, genoemd naar
de plaats waar diens hoofdkwartier gevestigd was. Nu is hier het
Wellingtonmuseum gevestigd, een van de belangrijkste musea te Waterloo en
omgeving met betrekking tot de slag. Tegenover het museum staat de
karakteristieke koepelkerk van Waterloo, waarin kort na de slag de eerste
herdenkingsplaquettes voor gesneuvelde officieren werden aangebracht, onder
meer voor Nederlandse officieren.
Tijdens de slag bij Waterloo ontstond ook een veldslag bij Waver of Wavre,
circa 16 kilometer ten oosten van het Gehucht van de Leeuw, waar de Fransen
de Pruisen aanvielen. De gevechten aldaar werden in de ochtend van 19 juni
zelfs voortgezet, maar toen vanaf 10.00 uur duidelijk werd dat de
geallieerden bij Waterloo een zege hadden behaald, kwamen de
vijandelijkheden tot een einde.
Zowel Waterloo, Braine-l’Alleud, Ligny als Wavre, maakte tijdens de slag bij
Waterloo deel uit van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden, dat net was
gevormd. Het Nederlands-Belgisch koninkrijk onder Willem i, vergelijkbaar
met het grondgebied van de latere Benelux. Dit bleef zo tot de Belgische
Opstand in 1830-1831, met een definitieve breuk in 1839. Zo ligt
tegenwoordig een van de bekendste plaatsen uit de Nederlandse geschiedenis
in het huidige België.
Op en om het slagveld van Waterloo staan verschillende gebouwen die voor,
tijdens en na de slag een belangrijke rol speelden. Het bekendst zijn
waarschijnlijk Hougoumont (ook wel Goumont genoemd) en La Haie-Sainte, grote
ommuurde boerderijen waar hevig gevochten is, die beide goed te zien zijn
vanaf de top van de Leeuwenheuvel. In de herberg La Belle Alliance vestigde
Napoleon in de ochtend van 18 juni zijn hoofdkwartier en zou na de slag een
ontmoeting hebben plaatsgevonden tussen Wellington en Blücher.’(3)
De slag bij Waterloo op tegeltableaus
Er komt op tegeltableaus een aantal zee- en veldslagen voor. Met afstand was
de slag bij Waterloo het meest geschilderde oorlogstafereel. Er konden 12
episoden worden gedocumenteerd. Veruit de meeste zijn omstreeks 1820 in de
tegelbakkerij ‘De Twee Laurierbomen’ aan de Lauriergracht in Amsterdam
vervaardigd in de grootte van 6, 9, 12 of 16 tegels en geschilderd door
Hendrik Willem Suijver (1802-1876).(4)
Behalve Amsterdam is van de tegelbakkerij Verwijk in Rotterdam is een aantal
tableaus bekend met slechts één tafereel en wel van in Nederland de
bekendste episode waar de kroonprins wordt gewond naar een prent van Jan
Anthony Langedijk in de grootte van 6 x 9 tegels of soms 5 x 9 tegels.
Van de Utrechtse tegelbakkerij Achter ‘t Weystraat zijn slechts drie
tableaus bekend van 4 x 5 (2x) tegels en 4 x 4 tegels, alle drie met de
voorstelling waar de prins van Oranje gewond raakt naar een prent van Willem
van Senus naar een schilderij van Joseph-Denis Odevaere. Deze zijn
geschilderd door Abraham van Griethuizen (1751-1834), resp. Pieter van
Kasteel (1795-1865).
In de collectie van het Brighton Museum bevindt zich een serie van negen
Amsterdamse tableaus met taferelen uit de slag van Waterloo.
Het lijkt er op dat de serie Amsterdamse tableaus vooraf wordt gegaan met de
voorstelling waar de Fransen met de hulp Russische kozakken in 1813 worden
verdreven.
Eind november 1813 marcheerden de kozakken Amsterdam binnen en kregen een
warm onthaal. Zij sloegen hun kamp op bij de Muiderpoort (op de
achtergrond). (afb. 1,2)
2
Kamp van de kozakken buiten de Muiderpoort te Amsterdam, 1813, François
Joseph Pfeiffer (II), geaquarelleerde tekening, 553 x 837 mm.
3
4
Quatre-Bras, 16 juni 1815
Frederik Willem, hertog van Brunswijk-Lüneburg-Oels, sneuvelt
5
Quatre-Bras, 16 juni 1815
Prins van Oranje voert een charge uit
Tekst op de prent:
Eerste aanval der Franschen, door Neerlands onsterfelijke krijgsheld,
afgeslagen. bij Les quatre Bras, den 16 Junij 1815.
Eerste serie van vier platen van de veldslagen bij Quatre-Bras en Waterloo
(serietitel). De tableaus schijnen echter een ander grafisch voorbeeld te
hebben gehad.
10
Tableau, 4 x 4 tegels, Amsterdam, ca. 1825. Prins van Oranje leidt de
Nederlandse troepen Quatre-Bras 16 juni 1815. Tekst op het tableau:
Het
verdedige van de Post bij Quatre Bras, door den Kroonprins der Nederlanden,
op 16 Junij Ao 1815.
Schilder: Hendrik
Willem Suijver. Veiling Rob Michiels 1-10-2016, nr 57.
Willem Frederik George, prins van Oranje, leidt de Nederlandse troepen tegen
een Franse aanval tijdens de slag bij Quatre-Bras, 16 juni 1815.
11
Tableau, 4 x 4 tegels, Amsterdam, ca.
1825. Schilder: Hendrik Willem Suijver (?).
Opschrift: Verdediging van de post bij quatre bras door de kroonprins op
den 16 Junij 1815.
(Paleis Het Loo
Nationaal Museum, Apeldoorn, inv./cat.nr 9639)
18 juni 1815
Het eerste tableau van de slag op de 18de juni 1815 betreft de
overhandiging van de op de Franse veroverde adelaars door de Bergschotten ’s
morgens om 10 uur aan
veldmaarschalk
Wellington.
De volgende tableaus tonen een vergelijkbare voorstelling als van
afb. 14.
16
Tableau, 4 x 5 tegels, Amsterdam, ca.
1825. Schilder: Hendrik Willem Suijver.
Opschrift:
De veroverde Adelaars aan den Hertog van Wellington aangeboode op hetzelfde
ogenblik.
18 juni 1815.
Amsterdam, ca. 1820. Bovenste rij tegels bijgemaakt. (Particuliere
collectie, Engeland)
18 juni 1815 Eigenbrakel
Het was bij het dorp Eigenbrakel dat de Prins van Oranje een tegenaanval
inzette met bataljons van een Nassau’s
regiment, welke echter mislukte en waarbij de prins gewond raakte in de
rechterschouder.
Hoewel het gewond raken door de Prins van Oranje later in Nederland de
meeste aandacht zou krijgen, was de actie door de commandant van de 3e
divisie Chassé een keerpunt in de slag.
18
Willem Prins van Oranje raakt gewond aan zijn schouder. Onderschrift van de
prent:
Zyne Koninklyke Hoogheid Willem Prins van Oranje in den roemrijken veldslag
van Waterloo, op den 18den Junij 1815, gewond op het oogenblik der
overwinning / Son Altesse Royale Guillaume Prince d'Orange …
Ets, stippelets, gravure, met de hand ingekleurd,
628 × 760 mm.
Willem van Senus naar Joseph-Denis Odevaere,
Uitgever Evert Maaskamp,
1817.
(Rijksmuseum,
Amsterdam;
RP-P-OB-88.874)
Centraal de prins te paard die naar zijn schouder grijpt, zijn staf snelt te
hulp. Links komt een dragonder aangereden met de veroverde Franse standaard
waarop de namen
Austerlitz, Jena en Wagram.
(5)
Beschrijving van de prent in Atlas van Stolk:
19
Prins Willem Frederik raakt gewond. Waterloo 18 juni 1815; 4 x 5 tegels,
Amsterdam, ca.
1825. Schilder:
Hendrik Willem Suijver. In verband met de
ruimte wappert de vlag van de standaard naar binnen. (Particuliere
Collectie, Aken)
21
Prins Willem Frederik raakt gewond 4 x 5 tegels, Amsterdam, ca.
1825. Schilder: Hendrik Willem Suijver.
Op de standaard met een adelaar de namen Austerlitz, Jena, Wagram.
(Particuliere Collectie,
Aken)
22
Opschrift: Het Kwetze van de Kroonprins de
Nederlanden, in de Slag bij Waterloo op
den 18 Juny Ao 1815,
4 x 5 tegels, Utrecht, ca.
1830-1834. Schilder:
Abraham van Griethuizen. In een boerderij te Ruinerwold, bouwjaar:
1835.
24
25
Prins Willem Frederik raakt gewond, 4 x 5
tegels, Utrecht, ca. 1840. Opschrift:
DE SLAG VAN WAATER LOO OP DEN, 18. Julij. [sic!]
1815.
Schilder: Pieter van Kasteel. In
een boerderij te Ruinerwold.
28
Prins Willem Frederik raakt gewond,
6 x 9 tegels, Verwijk Rotterdam, ca. 1820. (Nederlands Tegelmuseum, Otterlo; 12540)
33
Prins Willem Frederik raakt gewond, 5 x 9 tegels, Verwijk, Rotterdam, ca.
1820.
(Museum Rotterdam; 5481)
Koning Willem I gaf op 28 juli 1815 al opdracht tot het oprichten van een
monument; slechts veertig dagen na de veldslag. Het werd een conische
piramide met daarbovenop een standbeeld van een reusachtige gietijzeren
leeuw die op een kunstmatige
heuvel
45 meter boven de omringende vlakte op het
grondgebied van de gemeente
Eigenbrakel
in
de Belgische provincie Waals-B.
34
Ets, handgekleurd, 185 x 255 mm, Von Blücher leidt de Pruisische troepen in
de slag bij Waterloo, 1815, anoniem, (Rijksmuseum,
Amsterdam; RP-P-1898-A-19817).
Friedrich Campe,
Neurenberg. Opschrift:
Ende der glorreichen Schlacht von la Belle Alliance den 18 Iuny
1815.
Generaal Von Blücher leidt de Pruisische
troepen in de overwinning in de slag bij La Belle Alliance,
beter bekend als de Slag bij Waterloo, 18 juni 1815. Met tweeregelig
onderschrift in het Duits.
Hans Ernst Karl von Zieten (1770-1848) was een Pruisische maarschalk. Hij
kreeg het bevel over het I. Corps onder leiding van Von Blücher. Op 18 juni,
de dag van de Slag bij Waterloo hielp hij de hertog van Wellington die
bepalend was voor de uitkomst van de slag. In de namiddag vielen de Fransen
met veel geweld aan en werd de Britse linkervleugel ernstig gestoord. Zieten
had van Von Blücher het bevel gekregen om te stoppen, maar het overtuigende
advies van Müffling, die deel uitmaakte van de staf van Wellington, slaagde
erin Zieten over te halen om in te grijpen in de strijd. Dit veroorzaakte
paniek onder de Fransen en droeg bij aan de zegevierende uitkomst van de
strijd.
37
Ets, 185 x 255 mm, Vlucht van
Napoleon,
18 juni 1815, opschrift: Buonapartes feige Flucht nach der Schlacht von
la belle Alliance, Friedrich Campe, Neurenberg. (Gallica BNF)
38
Opschrift: Vlugt van Napoleon in den Avond van de Slag van Waterloo op
den 18 Juny 1815; 4 x 5 tegels, Amsterdam, ca.
1825.
Schilder: Hendrik Willem Suijver.
(Museum Brighton)
De tableaunummering is vaak een aanwijzing voor de schilder van een tableau.
De Waterlootableaus van de collectie in het Museum van Brighton zijn
omstreeks 1820-1830 in Amsterdam vervaardigd. Er was toen maar één
tegelbakkerij werkzaam: De Twee Laurierbomen aan de Lauriergracht (1808-ca.
1854). Op deze tegelbakkerij was Hendrik Willem Suijver (1802-1872)
werkzaam. Hij is waarschijnlijk de schilder van de Waterlootableaus.
Mogelijk is ook Hobbe Ottens (1773-1837) een van de schilders. In het
Noordhollands Archief wordt hij omstreeks 1820 als
Steentjesbakker
geregistreerd, onder andere bij het huwelijk van zijn dochter op 5 juni 1822.(6)
Er dient echter meer onderzoek gedaan te worden om dat de verifiëren.
40
Het hoofdkwartier van Wellington op het moment dat een adjudant van
Von
Blücher het
nieuws bracht over de opmars van het Pruisische leger, 18 juni 1815, 4 x 5
tegels, Amsterdam, ca. 1825
Schilder: Hendrik Willem Suijver.
(Museum Brighton)
41
Ets en gravure, 235 x 295
mm, Ontmoeting tussen Wellington en Von
Blücher na de slag bij Waterloo, 1815, Reinier Vinkeles (I), naar
Mattheus Ignatius van Bree, 1815 – 1816. (Rijksmuseum,
Amsterdam; RP-P-1944-1883)
42
Von Blücher en Wellington schudden elkaar de hand, 4 x 5 tegels, Amsterdam,
ca. 1825.
Schilder: Hendrik Willem Suijver.. (Museum Brighton)
Een dag na de beslissende slag en de vlucht van Napoleon vlucht ook de
Franse leger.
44
Fragment van een tegeltableau met de vlucht van het Franse leger; opschrift:
Vlugt van de Fransche Armee, op den 19 Juny 1815; (4) x (5) tegels,
Amsterdam, ca. 1825. Schilder: Hendrik Willem Suijver. (Particuliere
collectie)
45
Ets, 185 x 255 mm, handgekleurd. Opschrift:
Wilde Flucht der Franzosen am 19ten
Juny 1815 nach der verlorenen Schlacht von la Belle Alliance. Friedrich
Campe, Neurenberg. (Fine Art America)
46
Ets, handgekleurd, 185 x 255 mm,
Friedrich Campe,
Neurenberg. Opschrift:
Ansicht des Meierhofes La belle Alliance wie solcher einige Tage
nach der Schlacht anzusehen war. (Gallica, BNF)
47
La belle Alliance drie dagen na de slag, 4 x 5 tegels, Amsterdam, ca.
1825. Schilder:
Hendrik Willem Suijver
(Museum Brighton)
Tot besluit
De zegevierende generaals Wellington en Von
Blücher ontmoetten elkaar na de slag
op 18 juni 1815 om ongeveer 21.00 uur bij
Belle Alliance, en de laatste en zijn soldaten namen de achtervolging van de
vijand over, waardoor de overwinning werd voltooid. De vluchtende
soldaten kregen geen tijd om zich te
hergroeperen. Een fusilierbataljon van het 15e Pruisische regiment nam deze
plaats in waar de reiswagen van Napoleon met veel schatten werd veroverd.
Uiteindelijk lieten de Fransen wapens en alle wagens achter en dachten ze
alleen aan persoonlijke redding.
1
Napoleon Bonaparte
(Ajaccio, 15 augustus
1769 -
Sint-Helena,
5 mei
1821) was een
Frans
generaal en dictator tijdens de laatste
regeringen
van de
Franse Revolutie.
Als Napoleon I was hij van 2
december 1804 tot 11 april 1814 keizer der Fransen. Van 17 maart 1805 tot 11
april 1814 was hij ook koning van
Italië
(een staat die niet het hele Italiaanse schiereiland omvatte) en van 1806
tot 1813 beschermer van de
Rijnbond. Zijn juridische hervorming, de
Code Napoleon,
had een grote en blijvende invloed op het
recht
in vele landen, onder andere in Nederland en België. Hij wordt eveneens
herinnerd voor zijn rol in de door hem veroorzaakte
napoleontische oorlogen
en voor de titel van keizer die hij aannam.
2
Wellington vestigde zijn hoofdkwartier in Waterloo, de reden dat men later
van de "Slag bij Waterloo" zou spreken.
3
De
tekst is ontleend aan de site van het Nationaal Militair Museum,
Verlengde Paltzerweg 1, 3768 MX Soest.
https://www.nmm.nl/
4
Loo, Wim van de Loo, Jaap Rohof, Jan Pluis, ’De Twee Laurierbomen, de
laatste Amsterdamse tegelbakkerij’. In:
Tegel 31, 2003, p. 30-40, 11 afb.
5
De Slag bij Austerlitz vond plaats op
2 december
1805.
Napoleon versloeg daar de Oostenrijkse en
Russische
legers.
Op 14 oktober 1806 vond slag bij Jena plaats ten westen van de rivier de
Saale in Thüringen in Duitsland. De legers van Napoleon Bonaparte haalden er
een doorslaggevende overwinning op het Pruisische leger van Frederik Willem
III.
De Slag bij Wagram (5-6
juli
1809)
was een grote veldslag tussen de Franse en Oostenrijkse
troepen in een laagvlakte net ten noorden van
Wenen
en was de laatste grote overwinning van Napoleon.
6
Noordhollands Achief, BS Huwelijk,
Reg. 3 fol. 20.
Fotoverantwoording (als dit niet bij de foto staat) Chris Blanchett: 6, 26, 40, 42, 45, 47
Literatuur
Voor de medewerking danken wij Peter Sprangers, dr Herbert van den Berge, dr
Mario Baeck.
We danken Norbert Joliet, Königswinter, voor het redigeren en publiceren van
deze publicatie.
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||