Wilhelm Joliet |
![]() |
||||
|
Geschiedenis
Keramiekmuseum Princessehof Leeuwarden; Tijdens het in 1972 in het Fries Museum te Leeuwarden gehouden symposium ter gelegenheid van de tentoonstelling Antwerps Plateel, kwamen de deelnemende internationale autoriteiten op het gebied van keramiek unaniem tot de slotsom dat alle 18 op dat moment bekende en door Hans Barnaert Vierleger gesigneerde en gedateerde stukken uit zijn Haarlemse tijd stammen. Alle vondsten met de initialen HBV werden in de noordelijke Nederlanden gedaan.
Susanna wordt door de oudsten belaagd Verhaal van Susanna in het Oude Testament Daniël 13:15-22 “Susanna ging, vergezeldvan twee dienstmeisjes, volgens haar gewoonte weer eens het park in. En omdat het warm was, wilde zij er een bad nemen. 16 Er was niemand behalve de twee oudsten, die zich hadden verscholen en haar begluurden. 17 Susanna zei dus tot de dienstmeisjes: 'Ga olie en balsem halen en sluit de poort van het park, dan ga ik een bad nemen. 8 Ze deden wat ze gevraagd had; ze sloten de poort van het park en gingen door een zijingang weg om het gevraagde te halen zonder de oudsten te zien, die zich verscholen hielden. 19 Zodra de dienstmeisjes vertrokken waren, kwamen de twee oudsten te voorschijn en liepen op haar toe 20 en zeiden: poort van het park is gesloten en er is niemand die ons ziet: we branden van begeerte naar je! Wees ons darom terwille en heb gemeenschap met ons. 21 anders zullen we tegen jou getuigen, dat er een jongeman bij je was en dat je daarom de dienstmeisjes had weggestuurd. 22 Susanna zuchtte diep en sprak: 'Van alle kanten word ik bedreigd: want doe ik, dan wacht mij de dood; doe ik het niet, dan zal ik uw hand niet ontkomen. 23 Toch doe ik het niet. Ik val liever in uw handen dan ik tegen de Heer zondig.”
Susanna wordt door Daniel verlost Verhaal van Susanna in het Oude TestamentDaniël 13:34-60 “34 Terwijl de twee oudsten voor het volk gingen staan en hun handen op haar hoofd legden, 35 blikte Susanna schreiend op naar de hemel, want in haar hart bleef zij vertrouwen op de Heer. 36 Toen verklaarden de oudsten:’Terwijl we alleen in het park wanden, kwam zij met twee dienstmeisjes naar binnen, sloot de poort en stuurde de meisjes weg. 37Daarop kwam er een jongeman naar haar toe, die zich schuil had gehouden, en ging bij haar liggen. 38 Toen we vanuit een hoek van het park het misdrijf bemerkten, snelden we naar haar toe 39en zagen dat ze met elkaar gemeenschap hadden. Hem konden we niet te akken krijgen, omdat hij sterker was dan wij, de poort opende en zich uit de voeten maakte;40 maar haar grepen we en we vroegen haar, wie die jongeman was,41 maar ze wilde het ons niet zeggen. Dat getuigen wij.' De vergadering geloofde hen, gezien zij oudsten van het volk waren en rechters, en veroordeelde Susanna ter dood.42 Toen riep Susanna met luide stem: 'Eeuwige God, die het verborgene kent en alles reeds weet, voordat het gebeurt, 43 Gij weet dat ze een vals getuigenis tegen mij hebben afgelegd; en ofschoon ik niet gedaan heb hetgeen ze mij boosaardig ten laste leggen, moet ik toch sterven.' 44 De Heer verhoorde haar gebed. 45 Terwijl zij werd weggeleid om gedood te worden, gaf God een jongeman, Daniël geheten, een heilig besluit in.46 Deze jongeman riep met luider stem: 'Ik ben onschuldig aan haar bloed! ’47 Waarop het volk zich naar hem toekeerde en vroeg: 'Wat bedoel je daarmee?'48 Hij ging in hun midden staan en zei: 'Zijn jullie niet goed wijs, zonen van Israël? Veroordelen jullie een dochter van Israël zonder nader onderzoek en kennis van zaken?49 Ga terug naar de rechtszaal, want dezen hier hebben een vals getuigenis tegen haar afgelegd.' 50 Daarop ging al het volk haastig naar de rechtszaal terug. Daar zeiden de oudsten tot Daniël: 'Neem plaats in ons midden en deel ons je bedoelingen mee, want God heeft je het gezag van de ouderdom verleend.’ 51Toen zei Daniël tot hen: 'Zonder ze van elkaar af, dan zal ik ze aan een verhoor onderwerpen.' 52 Ze werden dus van elkaar gescheiden. Daniël riep vervolgens een van de twee oudsten bij zich en zei: 'Je bent in boosheid vergrijsd, maar nu krijg je de straf voor de zonden die je bedreven hebt, 53 door onrechtvaardige vonnissen te vellen: onschuldigen heb je veroordeeld en schuldigen vrijgesproken in strijd met het gebod van de Heer: Breng iemand die onschuldig is en in zijn recht staat niet ter dood. Welnu, als je haar op heterdaad betrapt hebt, zeg dan onder wat voor een boom heb je ze samen gezien?' Hij antwoordde: 'Onder een mastiekboom.' 55 Daniël hernam: 'Die prachtige leugen kost je je kop! Want Gods engel heeft van God al bevel gekregen je in tweeën te splijten.' 56 Nadat Daniël deze had laten wegleiden, liet hij de ander voorkomen en zei tot hem: 'Je bent een afstammeling van Kanaän en niet van Juda! De schoonheid heeft je verleid en de hartstocht heeft je hoofd op hol gebracht. 57 Zo handelen jullie met de dochters van Israël en uit vrees waren die jullie ter wille, maar een dochter van Juda heeft zich niet willen schikken naar jullie boosheid. 58Welnu: onder wat voor een boom heb je ze samen gezien?' Hij antwoordde: 'Onder een steeneik.' 59 Daniël hernam: 'Ook jij hebt door die prachtige leugen je kop verspeeld! Want Gods engel staat reeds klaar om je met het zwaard doormidden te houwen en jullie beiden te verdelgen.' 60 Hierop barstte heel de vergadering los in luid gejuich en men loofde God, die redt wie op Hem vertrouwt.
De twee oudsten worden weggevoerd Verhaal van Susanna in het Oude TestamentDaniël 13:61-64
De twee oudsten worden gestenigd Verhaal van Susanna in het Oude TestamentDaniël 13:61-62 “61-62 Ze verdrongen zich om twee oudsten, die Daniël op grond van hun eigen woorden als valse getuigen had ontmaskerd. Zoals de wet van Mozes gebiedt, deden ze met hen war zij een ander hadden willen aandoen: ze brachten hen ter dood.”
De verloren zoo neemt afscheid Lucas 15: 11-12: 11 Jezus zei: "Iemand had twee zonen. 12 De jongste zei tegen zijn vader: "Vader, geef mij mijn deel van de erfenis." En hij verdeelde zijn vermogen onder hen.”
Het drinkgelag van de verloren zoon Lucas 15:13: “13 Niet lang daarna vertrok de jongste zoon met al zijn bezit naar een ver land, waar hij het verkwistte in een losbandig leven.”
De verloren zoon weggejaagd Lucas 15:14-19: “14 Toen hij alles opgemaakt had, kwam er een zware hongersnood over dat land en ook hij begon gebrek te lijden. 15 Hij zwierf rond tot hij in dienst trad bij een van de inwoners van dat land; die stuurde hem het veld in om varkens te hoeden. 16 Graag had hij zijn honger gestild met het voer dat de varkens aten, maar niemand gaf hem wat. 17 Toen kwam hij tot zichzelf en zei: "Zoveel dagloners van mijn vader hebben brood in overvloed, en ik verga hier van de honger! 18 Ik ga terug naar mijn vader. Ik zal hem zeggen: Vader, ik heb gezondigd tegen de hemel en tegen u; 19 ik ben het niet meer waard om uw zoon te heten, behandel me als een van uw dagloners.”
Thuiskomst van de verloren zoon Lucas 15:20-32: “20 En hij ging terug naar zijn vader. Toen hij nog ver van huis was, zag zijn vader hem al en werd ontroerd; snel liep hij op hem toe, viel hem om de hals en kuste hem. 21 "Vader," zei de zoon tegen hem, "ik heb gezondigd tegen de hemel en tegen u; ik ben het niet meer waard om uw zoon te heten." 22 Maar de vader zei tegen zijn slaven: "Haal vlug de mooiste kleren en trek ze hem aan, doe een ring aan zijn vinger en schoenen aan zijn voeten. 23 Haal het gemeste kalf en slacht het; laten we eten en feestvieren, want mijn zoon hier was dood en is weer levend geworden, hij was verloren en is teruggevonden." En het feest begon. Fragmenten
Rijksmuseum Amsterdam
De twee oudsten worden gestenigd Verhaal van Susanna in het Oude Testament. Als randafsluiting van het tegeltableau gebruikt Hans Barnaert Vierleger een parelrandmotief dat reeds in 1487 op Italiaanse vloertegels uit Faenza voorkomt.
Rijksmuseum Amsterdam, BK-NM-12411-A De terugkeer van de verloren zoon Tegelschilders ontleenden hun voorstellingen vaak aan populaire houtsneden en gravures. Deze waren alom verkrijbaar en eenvoudig om te zetten in sponsen.
De gelijkenis van de verloren zoon is een van de bekendste gelijkenissen uit het Nieuwe Testament. Het verhaal werd verteld door Jezus Christus en staat in Lucas 15:11-32.
Cimon en Pero (Caritas Romana)
NEDERLANDS TEGELMUSEUM OTTERLO
Wim van de Loo publiceerde een artikel in TEGEL 20/1992 over dit tableau. Tobias vangt de wonderbare vis Tobit 6:1-7: “1 En ze reisden hun weg heen, en kwamen tegen de avond aan de revier Tigris, en vernachtten aldaar. 2 En de jongeling klom neder om zich te wassen, en een vis schoot op uit de rivier. 3 En hij wilde de jongeling verslinden. 4 Maaar de engel zeide tot hem: Grijp de vis aan. 5 En de jongeling vatte de vis en wierp hem op het land. 6 En de engel zeide tot hem: Snijd de vis in stukken, en neem het hart, en de lever, en de gal, en leg ze weg om te bewaren. 7 En de jongeling deed gelijk de engel hem gezegd had, maar de vis braadden en aten zij, en zij reisden beiden hun weg, totdat zij kwamen tot bij Ecbatana.”
Houtsnede van Maarten van Heemskerck, 230 x 191 mm, nr. 3 uit een serie van 6.
136 x 135 x 19 mm Op de tegel uit de onderste rij, ligt onder een steen, een vel papier met het monogram HBV en het jaartal 1603. Daardoor kan ook dit tableau worden toegeschreven aan de uit Antwerpen afkomstige ‘geleybakker’ (plateelbakker) Hans Barnaert Vierleger (ca. 1540-voor 1621), die in ieder geval vanaf 1598 in Haarlem werkzaam was.
Twee tegeltableaus die Hans Barnaert Vierleger kan worden toegeschreven in particulier bezit
Tobits blindheid Oude Testament, Tobit 2:10,11
Houtsnede Dirck Volckertsz. Coornhert, ca. 1548 Op de achtergrond begraaft Tobit het lichaam van de vermoorde man, die door Tobias op straat is gevonden. Na de begrafenis valt Tobit in slaap op enkele zakken graan tede muur van zijn huis. Eén van de vogels in het nestje boven zijn hoofd laat vogelpoep op Tobits ogen vallen, waardoor hij blind wordt.
Tobias geneest de blinde Tobit Oude Testament, Tobit 11:1-10
Houtsnede Dirck Volckertsz. Coornhert, ca. 1548 Met de gal van een vis geneest Tobias zijn vaders blindheid. Naast hem de engel Rafaël en Anna, de moeder van Tobias.
Twee bijbelse tegeltableaus, geschilderd bij Tichelaar in Makkum, in de jaren 1902-1906 door Jacobus ten Zweege (1855-1917) in het Nederlands Tegelmuseum Terugkeer van de Renaissance in de Nederlanden in de 19e eeuw.
De beschuldigers van Susanna gestenigd
De terugkeer van de verloren zoon. Zie afb. 12
Tegeltableaus met de steniging van de beschuldigers van Susanna en de terugkeer van de verloren zoon in de Tichelaarhuizen in Makkum Pieter Jan Tichelaar schreef in 2009 in zijn boek ‘Tichelaarhuizen’ over de twee taferelen in de gang:
De steniging van de beschuldigers van Susanna
Boven de deur: De terugkeer van de verloren zoon
Geraadpleegde literatuur
Fotocredits
Dankzegging
|
||||